Piekielnie ciepły
W dłoniach
Śnieg Czarny
Jak węgiel
Ślonska
I w oczy ołów lany
Dymem hut
Chłodzony skwierczy

Jeszcze i jeszcze!

Mróz
Lód
Las czarny

Jeszcze i jeszcze!

I czernią w ciebie
I w diabła pluję!
Jeszcze i jeszcze!

Słowo
KONIEC
Powtarzane
Już w każdym języku
Jeszcze i jeszcze!

Więcej czerni
Więcej wódy
Więcej krwi
Jeszcze i jeszcze!
WIĘCEJ!

W piekła spaść
I dalej w ogniu
Się tworzyć
Nie było trudne
Bo dla nich
Brak sił i trwoga
Jest życiem
Dlatego otchłanie swoje
Oddają
I takimi zwycięstwami
Uśpią

Obudzony tak
Że oczy już na zawsze
Otwarte
Plany pośmiertne
Na twarzy
Napięte mięśnie
I stężałe ciało
Pod śniegiem czerwonym
Stygnie

I TAK GRUDZIEŃ ZA GRUDNIEM...

ZGNIŁEM

W Rawie przechrzczony
Na wiecznych końców wiarę
Pozornych powstań
Pustych buntów
I sobie wymierzaną karę

W ssanie jadu
Ból i poniżenie
Wiara w popiół
W chłodzie lasu
Tłumione tchnienie

W gnój i zmęczenie
Ciemność i hałas
Zarazy, obłęd
W robactwo
I piach

W piach

WIARA, BEZNADZIEJA, NIENAWIŚĆ

Świt znowu przespany
Zmierzch za zmierzchem
Oglądam
I tnę
Mróz
I tyłem chodzę

Grudzień za grudniem
W stalową mgłę
Papierosianym dymem
Jeszcze zionę
Żeby słońca nie ujrzeć

Tylko zimna
Sina ściana
O którą łeb
Można roztrzaskać

Za sny o pustce
Wysoka cena płacona
Bywa niczym
Kiedy zapłata
Nic nie warta

Ale kiedy szczytem najwyższym
Jest dno
Ucieczką wygrana
Chaos absolutem
A ciepłem zima
Blady strach
Na twarz wylany
Zostawia plamy

Na oczach czarne plamy
I szary horyzont

Imię moje
Życie zarżnąć
Śmierć udusić!

Kamień na kamieniu
Swoimi rękoma
Stawiany mur

Wiara w krzyk swój
Przodków
I odpowiedzi na niebie

Z drzewami rozmowy
Ich stare mądrości
Słuchane

Jak sny
Rwącym nurtem
Życie płynące

Ze śmiercią
Jak z równym
Gra w kości

A oni z dwóch kijów
Krzyż zbudowali
U krza stoi olsza!

Gorszy
Niż czyste zło
Potężniejszy
Niż nienawiść
Od słońca
Jaśniejszy
Niż królowie
Wyższy
Własnych piekieł
Architekt
Od kurwy
Tańszy
Kłamstwa
Jeszcze fałszujący
W tobie
Śmierć

Kim jesteś?