De bastaardlach, diep in de nacht
Die kalmte tart, het licht veracht
Reeds menig mens tot waanzin bracht
En die zich voedt met levenskracht

De zwarte hond

Die moed verzengt en angsten brengt
Die rede smart, geen tranen plengt
Die vreugde met vergif vermengt
En elke dag in wanhoop drenkt

De zwarte hond

Het duister knaagt, het duister roept
Als de adder die wordt uitgebroed
Die voorgaat aan de zwarte stoet
En huis en haard en ziel ve

Niets te verliezen
Bitter, donker, hard
Hart bevroren
Oud en koud en zwart

We zijn te oud
En te koud
Veel te oud
Veel te koud

Oud bloed vergoten
Gevoel verloren
Door koud vuur verteerd
Gestorven, dood geboren

Haat In De Strot

De vloek die in de mond besterft
Die generaties vreugd onterft
Die met nagels in het deksel
Van de doodskist staat gekerfd

De wraak wordt uitgebraakt
Kraakt op het schavot
Komt wurgend met de strop
De haat in de strot

In de wanhoop van de herfst
Huilen wolven op het erf
De toorn van het staketsel
Brengt de gesel van verderf

De pest waart van deur tot deur
Die naar gal en zwavel meurt
Met stinkende vingers
Buil en blaren open scheurt

De wrok wordt uitgekotst
Bezegelt ieders lot
Die vlees van botten rot
De haat in de strot

Haat en razernij
Woede viert hoogtij
De harpij vecht zich vrij
Op een paneel van vuur
Van lust en hekserij
In het wolvenuur
Komt de gramschap
En de vervloekte barbarij

De hellevlammen rood
De triomf van de dood
Met het zwaard ontbloot
De val der hoogmoed
Maakt elke deugd tot nood
Gesmoord in kokend bloed
Zij is de wraak
Die de deugd verstoot

Dies Irae, Dies Illa
Solvet saeclum in favilla

Een dag van toorn, een dag infaam
De wereld zal tot stof vergaan

En op die laatste dag
Na de laatste slag
Schalt de woeste lach
Van de Dulle Griet
En haar wilde jacht

Bij nacht en bij ontij waar de herenwegen kruisen
Komen zij tezamen die de gekruisigde verguizen

Met fakkels in het duister
Bij het schijnsel van de bloedmaan
Vieren ze de zonde
En schreeuwen ze zijn naam

Bekkentrekker!

Door de wil verkoren, uit pure haat geboren
Gezegend door de chaos en goddeloos verloren

De wilde horde danst
De tarantella van de dood
Dronken van de miswijn
Pissend op het heilig brood

Bekkentrekker!

Op het kavel van de leegte, tussen nevelen en zwavel
Heerst de koning van de slangen met zijn kroon en snavel

Tot de zon weer opkomt
En de hemel brandt
Baadt men in de schemer
Van het dodenland

Bekkentrekker!

In de lage landen
Aan de einder, aan de rand
Van de ruigte en moerassen
Aan de overkant
Aan het eind van de beschaving
Aan het einde van de weg
Aan het eind van het Latijn
Daar ligt Utrecht

Ultraiectum

Ooit een burcht van Christus
En van keizerlijke pracht
Geslaafd nu door de zonde
Gevallen voor de nacht
Waar de Droes danst
En wijn de wonden verzacht
En de lijken van de tijd
Nog altijd stinken in de gracht

Ultraiectum

Sodom is de domstad
Het Gomorra van de Noord
De anus van het Avondland
Van doodslag en moord
Van galg en waard
En van galg en van rad
Waar de basilisk slaapt
Dat is Utrecht mijn stad

Waar bisschoppen dronken
En verdronkenen zingen
En nonnen zich in hun wanhoop verhingen
Van duivelse stenen
Aan gevels geklonken
En waar hoeren bekeerden
En engelen lonken

Ultraiectum

Aan hand en voet gebonden
Schreeuwend door het dorp gesleurd
Wreken wij je zonden
Met stront en bloed besmeurd
Gekerfd en gebrandmerkt
Door de Alvader verscheurd
Gehangen aan de Wodanseik
Tot de dood je blauw verkleurd

Rochelend naar adem happend
In paniek de lucht vertrappend
Totdat alles stil wordt
En de avond bitter koud
Negen dagen, negen nachten
Om de vloek zo te verzachten
Een gruwelijk mensenoffer
Aan de machten van het woud

Ter ere van de oerkracht
Aan een oog verblind
Totdat iemand op een dag
Jouw lijkt vindt

De geesten en de beesten
Van de velden goed gezind
Totdat iemand in de venen
Jou lijk vindt

Eenzaam in de grond begraven
In de lucht de grauwe raven
Als nooit slapende bewakers
Van je kille graf
Verloren in de wildernis
Als eeuwige gevangenis
Negen speren rond je lichaam
Als een symbool van zijn straf

De rust verstoord, de onschuld vermoord
Met dolk en met degen is mensenvlees doorboord
Dorstige kelen en hongerige magen
De hoop met het schip op de klippen geslagen
Oog voor een oog en tand voor een tand
De waanzin viert hoogtij op verraderseiland

Losbandigheid en hoererij
Drank en broedermoord
En muiterij

Onbegrensd werd hier de zwakheid sterk
En zo het duivelswerk

Mijlenver van de Nederlanden tiert anarchie
Ver van galg en karwats en de compagnie

Blasfemie en sodomie
In bloed geschreven
Door tirannie

Kerkhof Batavia

Onbegrensd werd hier de zwakheid sterk
En zo het duivelswerk

Hij heeft zich bedronken
En geslapen op wacht
Het schip en de bemanning
Aan lagerwal gebracht

Steek uit zijn ogen
En ruk uit zijn baard
Laat de klootzak verzuipen
Want hij is het niet waard

Leg uit die plank!