Waar ging je heen, toen je verdween
Ik mis je nu al zo lang en ik ben bang
Alleen te zijn met deze pijn
In jouw tijd van afwezigheid
Waar ging je heen, toen je verdween
Ik mis je nu al zo lang en ik verlang...

Maar bracht verlangen ons bij elkaar
Of dreef verlangen ons uit elkaar
En houdt verlangen ons uit elkaar
Of brengt verlangen ons weer bij elkaar

Waarnaar verlangen we?

Waar ging je heen, toen je verdween
Ik mis je nu al zo lang en ik ben bang
Alleen te zijn met deze pijn
In jouw tijd van afwezigheid
Waar ging je heen, toen je verdween
Wat moest ik toen, wat kon ik doen
Mijn hoop vervaagt, te lang geplaagd
Ik mis je nu al zo lang en ik verlang...

Af en toe laat ik niet zien wat ik denk
En af en toe verraad ik mijn eigen gevoel
Wat ik zeg klinkt niet als wat ik bedoel
Schreeuw het uit, voor ik me weer bedenk

Veel te vaak was het dit hart dat verloor
En veel te vaak blijft mij de pijn niet bespaard
Leg het bloot, breek mijn verzet en dring door
Tot de kern, kwetsbaar, verscholen, bezwaard

Meer dan je nooit meer zal zien

Hier sta ik, stil, naakt
Waar ben jij, mijn hoop
Ga niet weg, niet nu
Is het al te laat?

Zeg nu dit, zeg "alles is voor niks"
Dat wat komt, vergaat zoals de rest
Elke stap draagt bij aan weer een val
Elk begin is schuldig aan het eind

Groot onvermijden, dit onvermogen
Wordt omgebogen en heel bescheiden
Een licht van inzicht, valt op de dagen
Ontneemt het gewicht van alle vragen

Hier in de zwaarte van het doorstane
Ligt ook de oorsprong van het ontstane
Zoals de vragen vanuit ons heden
Een antwoord vinden in ons verleden

Wie valt moet opstaan, alles zal doorgaan
Het tij kan keren, de tijd zal leren
Groot onvermijden wordt heel bescheiden
Met overgave, een grote gave

Wees met ons, één van ons
En sta ons bij in dit uur

(Female vocals in Norwegian by Cecilie Langlie)

Verlamd door stilte
Hvorfor er vi stille?
Bevrijd mij, bevrijd mij van mijn eigen angst
Befri meg, befri meg fra min egen angst
Zoek mijn mond en vind mijn stem
Søk min munn?

Redd for at vi blir såret
Niet in staat om te praten
Tilsammen? Vi lever sammen i ensomhet
Tezamen? Wij leven samen in eenzaamheid
Forbi alle håp og harmoni
Voorbij alle hoop...

Angst voor elke emotie
Alt vi prøver å gjemme
Verandert ons in vestingen met sterke muren
Forandret oss til festninger med sterke murer
Doch zwak, in een triest isolement
Dog svak?

Bort i fortvilelsens tåke
Altijd gedoemd te verdwalen
Så langsomt drev all sorg oss til å synge
Zo langzaam dreef alle zorg ons tot zingen
Skrev en melodi til vår duett
Schreef een melodie...