De dodenakkers overvol
De knekelhuizen puilen uit
Hoongelach kraait de lucht in
Als de noodklok wordt geluid

Wadend door het slib der mensheid
Niet gehinderd door compassie
Vleeskooien van hun ziel bevrijd
Door de vlammen van agressie

Trefzekere slagen met de bijl
Hun zielloze aangezicht druipt van de kwijl
Gehuld in lompen, getooid met pek
Knetterend, krijsend, uit Gelderse drek

Smerige furie, recht uit de hel
Vlammend gebeente, toornig en snel
Gehuld in lompen, getooid met pek
Knetterend, krijsend, uit Gelderse drek

Bij 't verschijnen van de dag
Keert de rust weer zoals 't was
De wedergangers terug de drek in
Er rest slechts nog as

Elke nacht brengt nieuwe pijn
Voor oude zonden eens begaan
De zon gedoofd, de huid ontvlamd
Mijn helse tocht vangt dan weer aan

Vlammen vreten van mijn vlees
Aan mijn knoken knaagt het vuur
Hete haat verzengt mijn ziel
Brandend in het nachtelijk uur

Dorpen slapen langs mijn pad
Gehoond mijn naam, vervloekt mijn daad
Het graf bracht na mijn dood geen rust
Eeuwig brandend, geen genâ

Gekweld door het vuur
Veroordeeld tot lijden
Gedoemd te branden
Tot het einde der tijden

Elke nacht brengt nieuwe pijn
Voor oude zonden eens begaan
De huid gedoofd, de zon ontvlamd
Mijn helse tocht vangt straks weer aan