Zrzuciłem popiół na pola
Z domu który spaliłem
Zwęglone cokoły milczą
Z powietrzem trzymającym pył

Tu wszystko odrośnie
Ruina spłynie początkiem
Tu wszystko odrośnie
W naszą nieobecność

Gdy nasze groby porosną drzewami
A trumny otworzą korzenie

Nie mogę tak dłużej
Nim myśli zetną mi głowę
Postawię szafot
I zbierzemy kije

Nie zrobicie tego
To ja ich ubiję
Bo za to co robią
Należą się kije

To jedyne co pozostało

Za nasze nieszczęścia
Krew waszą deszcz zmyje
Pękną nam pięści
Jak na głowach kije

Gdyby wróg chciał zburzyć domy moich ludzi
Nie chciałbym krzyczeć inaczej, niż chcę krzyczeć teraz

Sam już nie wiem co się dzieje

Byłem dziś nad niebem
Było tam pięknie
I choć szukałem, nie spotkałem tam boga

Potem gdy zszedłem na ziemię
Był tam ten, co go widział
Razem z całym piekłem

Jego tu nie chciałem
Po co on przyszedł to wszystko zburzyć?
Przyszedł zatrzymać ślady moje

Cokolwiek by zrobił - nic się nie stanie.

Usypią nam kurhan
Na którym przy wielkim stole
Siądą stworzenia
Które cieszą się na nasz koniec

Spłynie do dziury, tam gdzie syf!

Fin de siecle!

Piekło zatańczy w naszych domach
Gdy przyjdą z południa z wojną
By resztką sił wykopać swoje groby
Słońce spojrzy na nas po raz ostatni
Gdy będziemy się chować pod ziemią
Na której początek wita koniec

A koniec zasypie nas liśćmi nowej jesieni
Na koniec zasypią nas liście nowej jesieni