"Hvørt skal tú riða, Ólavur mín
á lofti hongur brynja tín

Tú fer ikki at veiða tað hind
men tú fer til tína leikalind

Hvit er skjúrtan, væl er hon tvigin
í blóði verður hon av tær drigin"

Ólavur snúðist síni móður frá
"Gud gevi ikki ganga sum mær er spáad"

Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á gólv
dansið lystilig

Ólavur ríður eftir bjørgunum fram
-kol og smiður við
fann hann upp á eitt álvarann

Út kom eitt tað álvafljóð
flættað hár á herðar dró

"Ver vælkomin Ólavur Riddararós
tú gakk í dans og kvøð fyri oss"

"Tú tarvt ikki flætta títt hár fyri meg
eg eri ikki komin at biðja teg

Eg kann ikki meira hjá álvum vera
í morgin lati eg mítt brúdleyp gera"

"Hvat heldur vilt tú sjey vetur liggja á strá
ella vilt tú í morgin til moldar gá"

Hon skonti honum í drykkjuhorn
har fór í tað eiturkorn

Ólavur studdist við saðilboga
-kol og smiður við
hann kysti tá moy av lítlum huga

Ungir kallar, kátir kallar, gangið upp á gólv
dansið lystilig

[Translation:]

Olaf Knightrose

"Where are you going, Olaf
your armour hangs in the attic

You are not going to hunt for deer
you are going to your mistress

White is your shirt, well has it been washed
It will be taken of you in blood"

Olav turned away from his mother
"God grant that it does not go as it has been
foretold"

Young lads, happy lads, step up on the floor
dance merrily

Olaf rides along the mountains
-with coal and smith
He came upon an elven house

Out came an elven maiden
Plaided hair on shoulders lay

"Be welcome Olaf Knightrose
come to the dance and sing for us"

"You need not plaid your hair for me
I have not come to ask for you

I can no longer stay with the elves
for tomorrow I will wed"

"What would you rather, lie ill for seven winters
or be buried tomorrow"

She filled him a drinkinghorn
in it went a grain of poison

Olaf leaned on the saddlebow
-with coal and smith
as he reluctantly kissed the maiden

Young lads, happy lads, step up on the floor
dance merrily

Og hvør ið enn klettum ræður ei á vindi vá
Teir hildu um stýrisvøl tá ódnin legði á
"Legg upp í lotið," rópti ein og samdir teir
hála á stýrisvøl, men alt til fánýtis

Leiðin er løgd, í gróti er høgd,
og eru vit nøgd tá søgnin er søgd

Og skriður tín knørrur fram tað sama hvat tú vil
Teir bardust um stýrisvøl men einki róður til
Og enn vit halda stýrisvøl eins og vit
halda vit eru fræls, trælborin óspurd so

Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll
í oyðini høll, um fjarbláu fjøll

Tiltuskað av landnyrðings ódn, og vindurin
leikar í Miðgarði mól
Til Ásgarðs har Askurin stóð, sum træðrirnir
lívsins í lotinum har blaktraðu tá

Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll
í oyðini høll, um fjarbláu fjøll

og fløtur, vitandi hvat mál vit megna livandi
Og feigdin dregur liðandi, vit vála henni
Tigandi á ting

Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll
í oyðini høll, um fjarbláu fjøll

Væl vitandi langnunnar leið, men gott er
tað treystið at val er í vón
Óteljandi leiðirnar tær, men ilt er tað
treystið at valið er gjørt, leiðin bert ein

Leiðin er løgd, í gróti er høgd
og eru vit nøgd tá søgnin er søgd

[Translation:]

And whoever reigns these cliffs, did not defeat the wind
They held the tiller when the storm broke loose
"Steer into the wind," shouted one and united they
pulled the tiller, but all in vain

The course has been set, carved in stone
And are we satisfied when the tale is told

And does your ship advance regardless of what you want
They fought over the rudderless tiller
And still we hold the tiller as we
Think we are free, thrallborn unconsulted so

We all drift on the graveyard field
In desolate halls, about distant mountains

Drenched and weary by the northwestern
storm, and the winds rages in Midgard
To Asgard where the Ash stood, like the
threads of life then flapped in the breeze

We all drift on the graveyard field
In desolate halls, about distant mountains

And plains, knowing what goal we are capable of living
And destiny draws slowly, we drift to meet it

We all drift on the graveyard field
In desolate halls, about distant mountains

Well aware of the course of destiny but it is
comforting that choice is before us
Countless your possible courses, but
discomforting that the choice has been made,
only one course

The course has been set, carved in stone
And are we satisfied when the tale is told